Το ακάνθινο στεφάνι, τα καρφιά, και το μαστίγιο.

Το ακάνθινο στεφάνι. Έχεις σκεφτεί ποτέ, ότι το ακάνθινο στεφάνι που μάτωσε το μέτωπο του Ιησού, θα έπρεπε να ήταν πάνω στο δικό σου και δικό μου μέτωπο; Γιατί ήταν οι δικές μου, και οι δικές σου αμαρτίες που οδήγησαν τον υιό του Θεού να υπομείνει όλο το μαρτύριο που υπέφερε. Ο Ιησούς φόρεσε το ακάνθινο στεφάνι, ώστε όταν ζούμε γι’ Αυτόν, να φορέσουμε κάποτε εμείς το στεφάνι της δόξας. (1 Πε 5/4), (2 Τιμ 4/8).

Οι πληγές από το μαστίγιο.  Έχεις σκεφτεί ποτέ σου, ότι το μαστίγιο που έσχιζε τις σάρκες Του, θα έπρεπε αλύπητα να χάραζε την δική σου, και την δική μου σάρκα; Γιατί ο Ιησούς δεν είχε αμαρτίες, Εγώ και εσύ έχουμε, και αυτός είναι ο λόγος που ένα βαρύ τίμημα έπρεπε να πληρωθεί.(Μκ 15/15).

Το αίμα. Η συμφιλίωση.  Αίμα έπρεπε να χυθεί για την εξιλέωση των αμαρτιών μας, και ήταν το άγιο, και  πολύτιμο αίμα του Ιησού, που χύθηκε ξανά και ξανά, πολλές φορές πριν και κατά την διάρκεια της σταύρωσης.  Έτσι δυστυχώς έπρεπε να γίνει.  Γιατί ο Θεός, ήθελε να συμφιλιωθούμε μαζί Του, να ζούμε για την δόξα Του, να έχουμε προσωπική σχέση μαζί του, και να του εκφράζουμε την αγάπη μας. Και επειδή είναι Θεός άγιος, έπρεπε να είμαστε κι’ εμείς καθαροί κι’ αγιασμένοι.  Κι’ αυτό μόνο με το πολύτιμο αίμα του Ιησού, μπορούσε να γίνει. (1 Ιν 1/7), (Εβρ 13/12). Γι΄ αυτό τον λόγο, στην προς Εβραίους επιστολή διαβάζουμε ότι κάποτε, το αίμα από τις θυσίες των ζώων, δεν μπορούσε να κάνει τέλειο κατά την συνείδηση εκείνον που λάτρευε τον Θεό, αλλά τώρα  το αίμα τού Χριστού, ο οποίος διαμέσου τού αιωνίου Πνεύματος πρόσφερε τον εαυτό του χωρίς ψεγάδι στον Θεό, μπορεί να καθαρίσει τη συνείδησή μας από νεκρά έργα για να λατρεύουμε τον ζωντανό Θεό. (Εβρ 9/9,14)

Τα καρφιά. Ο Ιησούς υπέφερε σαν άνθρωπος.  Κανένας, δεν μπορεί να καταλάβει το μέγεθος της αγάπης του Πατέρα, για τον καθένα από εμάς, εκτός αν ο ίδιος μας αποκαλύψει την καρδιά Του. Γι’ αυτό, για την αμαρτία μας, όλη του την οργή την έριξε πάνω στον Υιό του. Εκείνος πλήρωσε το τίμημα για να συμφιλιωθούμε εμείς με τον Πατέρα. Ο Ιησούς μπορεί να είναι ο Υιός του Θεού, αλλά εδώ στην γη, υπέφερε σαν ένας απλός άνθρωπος.  Όταν του κάρφωναν τα χέρια και τα πόδια, και μετά τον σήκωσαν πάνω στον σταυρό, ένοιωθε τις σάρκες του να σχίζονται από τα καρφιά, και τον πόνο να τον διαπερνά, όπως θα νοιώθαμε εγώ ή εσύ, αν δεν είχε πάρει την θέση μας. Αλλά αυτό δεν ήταν το χειρότερο…

Η Μεγάλη Ανταλλαγή.   Ο Ιησούς εγκαταλείφθηκε, όχι μόνο από τους ανθρώπους, αλλά κι’ από τον Πατέρα Του, καθώς όλη η ασχήμια της αμαρτίας μας ήτανε πάνω Του. (Ης 53/2). Κι’ εκεί στον σταυρό, υπέφερε μόνος Του… Κάθε κακία μας, κάθε ψέμα, κάθε κλεψιά, κάθε πορνεία, κάθε φορά που το βλέμμα μας ήταν γεμάτο μοιχεία, κάθε φορά που με τα λόγια μας σκοτώνουμε κάποιον,  κάθε πίκρα μας, κάθε απογοήτευση, κάθε αρρώστια, κάθε πόνο,… είναι όλα αυτά για τα οποία ο Ιησούς τιμωρήθηκε. Τα πήρε όλα επάνω Του, για να έχουμε εμείς, την δική Του δικαιοσύνη, την δική Του αγάπη, την ευσπλαχνία Του, την δική Του ευγένεια, τον χαρακτήρα Του, το Πνεύμα Του. Θυσιάστηκε και πληγώθηκε, για να έχουμε υγεία, να μπορούμε να είμαστε πλήρεις μαζί Του, να έχουμε όλη την εξουσία που ήταν δοσμένη σ’ Αυτόν,  (Λκ 9/1,2) και να μοιραστούμε κάποτε την δόξα Του. (Αποκ 3/21).